تاثیر بازی در رشد کودک دوزبانه

هر نوع فعالیتی که توسط کودکان دوزبانه به منظور تفریح انجام گیرد، بازی نامیده می‌شود. مربیان ورزش از بازی تلقی جامع‌تری دارند. آنها معتقدند که بازی عبارت است از فعالیتی که کودکان دوزبانه با میل و رغبت در اوقات فراغت انجام می‌دهند.

بر خلاف نظریات گذشتگان که بازی را تنها وسیله‌ای برای اتلاف انرژی مازاد بدن می‌دانستند کودکان دوزبانه به هنگام بازی بخشی از نیروی ذهنی و بدنی خود را به کار می‌گیرند و بازی را بخشی از زندگی خویش به حساب می‌آورند اما نباید این نکته را فراموش کرد که کودک دوزبانه از انجام این فعالیت لذت می‌برد.

در یک فرهنگ لغت 10 معنای متفاوت برای واژه بازی “در جایگاه اسمی” و 24 معنای متفاوت برای واژه “بازی کردن” “در جایگاه فعلی” دیده می‌شود. اما به نظر می‌رسد که واژه “بازی” برای افراد مختلف کاربردهای متفاوتی را دارد.

برای روشن شدن این مبحث به مثال‌های ذیل توجه نمائید:

1- مادری که از سر و صدای فرزندش به ستوه می‌آید فریاد می‌زند: برو بیرون اینقدر اذیتم نکن برو بازی تو بکن. این مادر به فرزندش می‌فهماند که من مشغول هستم و شما نیستید- کار من با اهمیت است و کار شما بی اهمیت می‌باشد. متاسفانه دیدگاه بسیاری از مادران بدین صورت است.

2- در یک کلاس درس معلم به شاگردانش می‌گوید: به جای بازی در پشت میزاتون فقط باید درس بخوانید.

3- بازدیدکنندگان از کلاس درس یک دبستان هنگامی که دانش‌آموزان کلاس را ترک می‌کنند به آنها می‌گوید: شما آنقدر چیزهای جالب توجه برای بازی کردن دارید که من مایلم مجدداً به مدرسه شما بیایم و شما را ملاقات کنم. دانش آموزان ناراحت می‌شوند و اعتراض می‌نمایند: ما داریم کار می‌کنیم بازی نمی‌کنیم. در این مثال بازی با کار متفاوت است اما ما نمی‌توانیم این نکته را بیان نماییم که بازی متضاد کار است.

اگر یک کودک دوزبانه خردسال را در هنگام بازی با دقت بسیار مشاهده نمایید درمی‌یابید که کودک با دقت تمام با اسباب‌بازی خود بازی می‌کند. از دست‌هایش با مهارت بسیار استفاده می‌کند و نشان می‌دهد که مشغول استدلال است. از یک فرضیه به سوی فرضیه دیگری حرکت می‌نماید. در حقیقت رفتار او همانند یک فرد بزرگسال است که در حال انجام دادن یک پروژه تحقیقاتی است.

در قرن اخیر فیلسوفان و روان شناسان همواره درصدد بوده‌اند که در پیرامون فعالیت‌های کودکان دوزبانه به کشف حقایقی نائل گردند. آنها دریافتند که راه‌های بسیاری برای مشاهده کودکان دوزبانه در هنگام بازی وجود دارد و در موقعیت‌های متفاوت باید از روش‌های مناسب با آن استفاده کرد؛ زیرا هر شیوه‌ای ارزش خاص خود را دارد. اگر فردی تمایل دارد به صورت محسوس به بازی نظر بیافکند، نخست باید از راهکارهایی که صاحب نظران در این زمینه مطرح کرده‌اند آگاهی داشته باشد.